کابل کواکسیال و انواع آن

کابل کواکسیال

همان طور که از نام اصلی کابل کواکسیال یا Coaxial cable بر می ‌آید این کابل ‌ها به کابل ‌های هم ‌محور مشهور اند. این نوع کابل‌ها در واقع یک نوع رسانا هستند که در درون یک عایق قرار گرفته‌اند. از طرف دیگر، خود عایق نیز، توسط یک رسانای دیگر که قطر بسیار کمی دارد، پوشانده شده است و در نهایت تمام این ‌ها در درون یک غلاف عایق محصورند. هر دسته از کابل ‌های کواکسیال امپدانس ویژه خودشان را دارند. برای نمونه کابل‌ های 50 یا 75 اهمی که در بازار وجود دارند. در مورد آنتن‌ های ماهواره‌ای و تلویزیون ‌ها از نوع کابل 75 اهم استفاده می‌گردد.

انواع کابل های کواکسیال

کابل‌های کواکسیال به دو دسته کلی کابل‌های نازک و کابل‌های کلفت تقسیم می‌شوند. اگر دقت کرده باشید معمولا روی این کابل ‌ها مشحصات آن‌ها را درج نموده‌اند. باید ذکر کنیم که مهمترین ویژگی یک کابل کواکسیال این است که به هیچ عنوان نویز به آن راه پیدا نخواهد کرد. تا آنجا که در یکی از کاربردهای مهم این کابل‌ها در دوربین‌های مدار بسته، تصاویری کاملا بدون نویز را ارسال می نماید. که شرح مختصر آنها به این قرار است :

Thin net کابل کواکسیال نازک

اولین ویژگی این نوع از کابل‌ها انعطاف پذیر بودن آن‌ها است. نازکی آنها چیزی در حدود 25/0 اینچ می‌باشد. بنابراین کار کردن با این نوع از کابل‌ها بسیار سهل‌تر خواهد بود. از طرف دیگر این کابل‌ها می‌توانند در تمام شبکه‌ها مورد استفاده قرار بگیرند. یک کابل کواکسیال نازک می‌تواند سیگنال‌ها را تا میزان فاصله 185 متر منتقل نماید. این در حالی است که این سیگنال‌ها در این فاصله به هیچ وجه ضغیف نمی‌شوند. این نوع از کابل‌های کواکسیال عضوی از خانواده کابل‌های RG-58 هستند و میزان امپدانس آنها 50 اهم است.

امپدانس در واقع میزان مقاومت سيم در برابر جريان متناوب برق است. در كابل‌های خانواده RG-58 یک هسته مسی مركزی وجود دارد. چنین هسته‌ای این امکان را دارد که به صورت مفتول در آید. بنابراین برای استفاده در شبکه‌های کامپیوتری و همچنین دوربین‌های مدار بسته بسیار مناسب خواهد بود.

Thick net کابل کواکسیال ضخیم

ویژگی این نوع از کابل‌های کواکسیال نیز انعطاف‌ پذیری آنهاست اما قطر نازکی آن ‌ها 5/0 اینچ است. ممکن است در جایی بشنوید که به این نوع کابل‌ها اترنت استاندارد نیز گفته می‌شود. دلیلش این است که این نوع از كابل‌ها در واقع برای اولین ‌بار در ساختمان شبكه معروف Ethernet استفاده شدند. در مورد هسته مسی مرکزی این کابل‌ها باید اشاره کنیم که قطر آن‌ها بیشتر از انواع دیگر است. اما به هر روی امروزه کمتر از این نوع کابل‌ها استفاده می‌شود. توضیح این‌که هر چه هسته مسی ضخیم‌ تر باشد سیگنال مسافت طولانی‌تری را می‌پیماید. با این وصف باید دانسته باشید که یک كابل Thicknet در قیاس با یک کابل Thinnet سيگنال‌ها را در مسافت‌هایی طولاني‌تر کنترل می‌نماید. یعنی برای مثال نوع ضخيم كابل كواكسيال سيگنال‌ها را بدون تضعيف تا فاصله 500 متری جابجا می‌نماید. در نتیجه با توجه به امکانات و ویژگی‌های Thicknet از این نوع کابل در فرآیند پشتيبانی انتقال اطلاعات در مسیرهای طولاني‌تر بهره گرفته می‌شود. برای نمونه معمولا کابل‌های تلویزیون 75 اُهم هستند. اما به طور کلی کابلی که عموما از آن استفاده می‌شود کابل آرجی-6 است. اما برای فاصله‌های بلندتر بهتر است از کابل آرجی-11 استفاده بشود.

کابل کواکسیال دیجیتال

باید بدانید کابل ‌های کواکسیال دیجیتال معمولا از جریان برق بهره می‌برند و سیگنال‌ها را ارسال می‌نمایند. احتمالا در این حد اطلاع دارید که سیگنال‌ ها در واقع از میان سیم‌ های مسی که هسته یک کابل کواکسیال را تشکیل می‌دهند، عبور می‌کنند و به سمت مقصد خود حرکت می‌کنند. در ضمن کابل ‌های کواکسیال دیجیتالی دارای پوشش فویلی هستند و بنابراین از هرگونه نویز و تداخلی در امان‌اند. ناگفته پیداست که کیفیت مواد به کار رفته در تولید کابل که بستگی تام به برند کابل دارد، در کیفیت انتقال پیام موثر است.

کابل کواکسیال دیجیتال در قیاس با دیگر انواع کابل ‌ها

اولین ویژگی کابل‌های کواکسیال دیجیتال که در این مقایسه باید به آن اشاره نماییم، مربوط می‌شود به قیمت و برآورد هزینه استفاده از این کابل‌ها، در پروژه‌های نصب و راه‌اندازی سیستم‌های الکترونیک، پر واضح است که استفاده از کابل‌ های کواکسیال دیجیتال به دلیل استفاده از کابل ضخیم ‌تر و دارای عایق نسبت به کابل استاندارد RCA هزینه‌ای بالاتر را در پی خواهد داشت. این افزایش هزینه چیزی در حدود 5 برابر بیشتر خواهد بود. این اختلاف قیمت جهانی است.

بنابراین به همین دلیل کاربران شاید به این نتیجه برسند که به جای استفاده از کابل کواکسیال از کابل‌های دیگری چون کابل صوتی استاندارد آنالوگ برای تامین اتصالات دیجیتال خود استفاده نمایند. اگرچه شاید در ظاهر این ایده به صرفه به نظر برسد اما دارای معایبی نیز هست. مثلا این که کابل‌های آنالوگ نه دارای عایق هستند که از نویز و آسیب‌دیدگی محافظت شوند و نه پهنای باند یک کابل کواکسیال دیجیتال را به شما ارائه می‌دهند. از طرف دیگر باید بدانید یک کابل کواکسیال دیجیتال دارای امپدانس 75 اهمی است و بنابراین پهنای بسیار بیشتری را از یک کابل استاندارد آنالوگ ارائه می‌دهد.

نکته دیگر این که کابل‌های آنالوگ در فاصله‌های طولانی‌ تر به علت نداشتن عایق بعضی از سیگنال‌ها را از دست می‌ دهند و این سیگنال‌ها در نتیجه هرگز به گیرنده نخواهند رسید و جایگزین این سیگنال‌های از دست رفته در واقع پرش‌های تصویر و نویزها جایگزین می‌شوند. حتی ممکن است با استفاده از کابل ‌های آنالوگ در تجهیزات برقی دیگری مانند لامپ ‌ها نیز اختلال ‌هایی را مشاهده نمایید. بنابراین در این نوع کابل‌ های آنالوگ طول مسیری که کابل تا رسیدن به گیرنده طی می‌کند، رابطه مستقیم دارد با کیفیتی که ارائه می‌دهد. یک کابل کواکسیال دیجیتال تمام شبکه‌های صوتی را در بر خواهد گرفت. بنابراین برای منتقل کردن سیگنال‌های دو باند چپ و راست یا سیگنال‌های صوتی دارای 5 کانال، فقط و فقط به یک کابل احتیاج خواهید داشت.

شما می توانید برای خرید انواع کابل کواکسیال و یا اطلاع از قیمت کابل کواکسیال به لایت هوم مراجعه نمایید.